به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تاثیر ارتباط روانی پایدار میان والدین و کودکان در بزرگسالی

تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۱۰۳۹۷

یک متخصص روانشناسی کودک و نوجوان گفت: در صورتی که ارتباط نامناسب میان کودکان و والدین شکل گیرد، خودباوری در بزرگسالی برای آنها کمرنگ‌تر اتفاق می‌افتد و روابط صمیمانه کمتری را تجربه می‌کنند.

گوهریسنا انزانی  با بیان اینکه انسان‌ها در طول زندگی خود نیازمند پیوند عاطفی عمیق با والدین‌شان هستند، اظهار کرد: زمانی که کودکان اوقات خود را با والدین‌شان سپری می‌کنند، احساس آرامش و شادی را تجربه خواهند کرد و می‌توانند در کنار آنها از شرایط استرس‌زا دور شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: به بیانی دیگر ارتباط روانی پایدار میان والدین و فرزندان کمک می‌کند تا افراد دوران بزرگسالی را بدون دغدغه، اختلالات رفتاری و شخصیتی و استرس و افسردگی سپری کنند و توانمندی و مهارت‌های زندگی را افزایش دهند. همین موارد موجب می‌شود که در زندگی، روابط ایمن‌تری را تجربه و محدودیت‌های واقع‌بینانه را مشاهده کنند و کمتر به کمال‌گرایی دچار شوند. هویت مستقل و آزادی داشته باشند و به راحتی در راستای اهداف خود حرکت کنند.

این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان تاکید کرد: در صورتی که ارتباط نامناسب میان کودکان و والدین شکل گیرد، خودباوری در بزرگسالی برای آنها کمرنگ‌تر اتفاق می‌افتد و روابط صمیمانه کمتری را تجربه می‌کنند. آنها روابط عاشقانه را تجربه نمی‌کنند و در برقراری هر روابطی ناتوان و دوری‌گزین خواهند بود. آنها مورد اعتماد نیستند و با اختلالاتی همچون افسردگی، اختلالات شخصیتی و استرس مواجه خواهند شد.

انزانی با اشاره به اینکه والدین در برقراری ارتباط مناسب با فرزندانشان باید مراقب باشند تا نیاز‌های آنان را شناسایی کنند و در راستای رفع نیاز‌های متناسب با هر مرحله از رشدشان گام بردارند، تاکید کرد: والدین باید توجه کنند که خلق و خوی کودکانشان را بشناسند و بدانند در رابطه با هر مرحله رشدی لازم است رفتار‌های حساس کودکان را شناسایی و در هر مرحله با آنها همسو رفتار کنند. 

وی با تاکید بر اینکه والدین باید پیش از فرزندآوری، قوانین فرزندپروری را بدانند، گفت: کنترل خشم، نحوه رفتار با کودکان، ارتقای مهارت‌های رفتاری، برقراری ارتباط و آگاهی نسبت به احساسات مختلف کودکان و پاسخگویی به نیاز‌های آنان و ... از جمله قوانین فرزندپروری محسوب می‌شود.

این متخصص روانشناسی کودک و نوجوان به والدین توصیه کرد که ارتباط خوبی را با کودکان برقرار و بتوانند احساسات آنها را درک کنند. به نیاز‌های فرزندانشان اهمیت و به ترس‌ها و اهداف آنان گوش دهند. در رابطه با ایده، افکار، باور و احترام به آنها با فرزندانشان به خوبی صحبت کنند. فرزندانشان را در آغوش بگیرند و در کنار آنان از زیبایی‌های طبیعت لذت ببرند و برای گذراندن اوقات خود با کودکانشان زمان کافی اختصاص دهند.

وی با تاکید بر اینکه یکی از مهمترین قسمت‌های فرزندپروری مطلوب زمان کافی است، گفت: این در حالی است که مشغله کاری و شبکه‌های اجتماعی موجب می‌شود که والدین وقت کافی به فرزندان خود اختصاص ندهند، حال آنکه وقتی فرزندان ارتباط کافی با والدینشان ندارند در نوجوانی قادر به برقراری ارتباط با آنان نیستند.

انزانی در خصوص چرایی ترس برخی والدین در برقراری ارتباط با فرزندان نیز گفت که این ترس ریشه در ترس‌هایی مانند ترس از دست دادن، ترس بی‌ارزش بودن، ترس مورد قضاوت قرار گرفتن و ... است.

منبع: ایسنا

باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانواده

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: کودک و نوجوان روانشناس کودکان برقراری ارتباط

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۱۰۳۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

والدین صبور در برخورد با کودک 4 تا 6 ساله موفقتر هستند

در بازه سنی کودکان 4 تا 6 ساله مهارت‌های اجتماعی به شکوفایی می‌رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می‌یابد.

به گزارش ایسنا، مهارت‌های اجتماعی در این بازه سنی کودکان 4 تا 6 سال به شکوفایی می رسند، کودک در راستای برقراری تعادل بین نیازهای خود و نیازهای دیگران تلاَش خواهد کرد، درک وی از عواقب رفتارهایش تا اندازه زیادی افزایش می یابد، به مرور زمان مفهوم وجدان تکامل بیشتری خواهد یافت و گویی تمامی ابعاد جهان پیرامون او در مسیر گسترش هرچه بیشتر گام بر خواهند داشت.

زمانی که یک کودک خردسال وارد 4 سالگی می شود، با تمرکز بیشتری قادر به انجام فعالیت‌های مربوط به خود و بازی کردن خواهد بود. به همین دلیل منحرف کردن یکباره توجه آنها به خصوص اگر در حال تکمیل کاری مشخص باشند، دشوارتر از هر موقع دیگری است. همچنین ممکن است تدریجا با غر و لندهای بیشتری رو به رو شوید. این مسئله بدین دلیل است که کودک به قابلیت بهتری در جهت تفکر و ازریابی کمبودهای خود دست خواهد یافت.

از جمله دیگر خصوصیات رفتاری و شخصیتی کودکان 4 تا 6 ساله می توان به موارد زیر اشاره کرد:  

کودک می‌آموزد که چگونه باید خود را به جای دیگری تصور کند، آنها دیگر به اندازه بزرگ شده اند که بتوانند با آگاهی از قوانین پیروی و در امور خانه مشارکت کامل کنند، به مرور زمان و با افزایش هرچه بیشتر سن، کودک به مهارت بهتری در راستای کنترل تکانه های عصبی و روانی دست می‌یابد،با ورود به مرحله پیش دبستانی، کنترل بر اعمال، گفتار و رفتار نیز به درجه بالاتری راه خواهد یافت،کودک در این سن و سال تحمل چندان زیادی برای پاداش های طولانی مدت ندارد و به همین علت توصیه می شود والدین از سیستم های تشویقی سریع استفاده کنند، راهبردهای تربیتی و تنبیهی پیشنهادی برای کودک،به جای تکیه بر روش های تنبیهی به دنبال کوچکترین اتفاقی، شرایط فیزیکی و ذهنی فرزندتان را درک کنید. برای مثال باید در این بازه سنی زمانی را به عنوان "فرصت انتقال" در نظر بگیرید چرا که گفته شد کودکان با تمرکز بیشتری به انجام فعالیت های مختلف می‌پردازند و ایجاد انحراف آنی در مسیر فعلی آنها دشوار خواهد بود.

اگر فرزند 4 الی 6 ساله شما به هر علتی کنترل خود را از دست داد و دچار خشم ناگهانی شد، هرگونه بحث و جدلی را متوقف کنید و به او توضیح دهید که به محض بازگشت آرامش گفت و گویی دوستانه خواهید داشت.

غرغرهای کودکانه را نادیده بگیرید و با بها دادن الکی به آنها خود را گرفتار یک چرخه معیوب تمام نشدنی نکنید. تنها زمانی به کودک پاسخ دهید که با لحنی معمولی و عادی درخواست خود را مطرح کرده باشد. تمرکز بر غرهای کودک باعث می‌شود که نتوانید واکنش مناسبی از خود نشان دهید و یا به ناچار درخواستی که صلاح نمی‌دانید را قبول کنید.

کودک دیگر به سنی رسیده است که با ساز و کار دروغ‌گویی و فریب کاری آشنا شود. در واقع چه بخواهید و چه نه ممکن است با چنین رویکردهایی مواجه شوید. گفتنی است که والدین باید در برخورد با دروغ و تقلب با آرامش حداکثری عمل کنند و بدانند که این دسته از رفتارها برای این سن و سال طبیعی هستند.

فرزندتان را شرمنده نکنید و به موشکافی این موضوع نپردازید که آیا به راستی کاری انجام داده یا خیر. برای مثال اگر او یک لیوان شیر را روی میز ریخته و منکر این مسئله است، از این متد برای صحبت استفاده کنید: نمی‌توان میز را به این صورت تحمل کرد و پاک کردن شیر نیز دشوار است" سپس از او بخواهید که در تمیز کردن میز به شما کمک کند. این واکنش باعث می‌شود که احتمال دروغ گویی در آینده کاهش یابد و ترس از گفتن حقیقت نیز از میان برود.

در موقعیت‌های مناسب به کودک یادآوری کنید که باید خود را به جای طرف مقابل هم قرار دهد. به عنوان نمونه از او بپرسید: "آیا تو هم دوست داری کسی دیگر با تو چنین کاری بکند؟" این دسته از سوالات ضمن آموزش تاثیر مستقیم تصمیمات شخصی بر زندگی فرد و اطرافیان، کودک خردسال را وادار به تفکر مجدد می کنند.

از محدودیت‌ها تنها برای تاکید بر مهارت کنترل بر خود استفاده کنید و توجه داشته باشید که تکرار بیش از حد هر چیزی و سخت گیری‌های مکرر نتایج عکس به دنبال خواهد داشت. برای مثال پیش از اجرای تکنیک گوشه نشانی، 2 الی 3 فرصت در اختیار فرزند خود قرار دهید و سریعا به سراغ روش های تنبیهی نروید.

اجازه دهید که کودک به طور طبیعی مهارت‌های خود در جهت حل مسائل را تقویت کند و تا زمانی که خطری وی را تهدید نکرده در این موضوع دخالت نکنید. اکثرا دیده می‌شود والدینی که تمایل به کنترل تمامی جنبه های زندگی فرزندان خود دارند، بزرگسالانی موفق را تحویل جامعه نمی دهند.

اگر می‌خواهید کودک را برای یک رفتاری یا عمل صحیح مورد تمجید و تحسین قرار دهید، نیازی نیست او را یک هفته منتظر بگذارید! همانطور که توضیح داده شد، سیستم‌های پاداش دهی بلند مدت تاثیر چندانی روی کودکان خردسال کم طاقت ندارند و بهتر است والدین از جایزه‌های سریع و در دسترس استفاده کنند. همچنین به منظور حفظ انگیزه در کودکان برای انجام امور مختلف، پدر و مادر باید تمجید کلامی را برای حداقل چندین مرتبه طی هفته تکرار کرده و بر آن تاکید داشته باشند.

انتهای پیام